Debiutował jako prozaik w 1949 na łamach dodatku „Zwierciadło” do dziennika „Słowo Polskie”, publikując fragment powieści pod tytułem Pankratowa Wyspa. Od 1950 jest członkiem Związku Literatów Polskich. Od 1952 współpracował z Redakcją Literacką Polskiego Radia we Wrocławiu. W 1953 opublikował swoją pierwszą powieść pod tytułem Widawa. Na twórczość Kurowskiego wywarły wpływ zesłanie w Rosji Radzieckiej, zainteresowanie sportem oraz odbyta przez niego w 1965 podróż do Afryki oraz w latach 1968-1969 do Chińskiej Republiki Ludowej, Demokratycznej Republiki Wietnamu i Indonezji.
Najlepszą książką Kurowskiego jest balladowa powieść autobiograficzna dotycząca wojennych losów autora pod tytułem Gdzie jest mój dom. Kontynuacją jej jest powieść Ptaki lecą na zachód. Obie zostały wydane w tłumaczeniach na języki rosyjski i ukraiński.
Wielokrotnie nagradzany i odznaczany m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi (1970), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1987)
Pani prof. Halinie Janaszek-Ivaničkovej oraz Rodzinie składamy wyrazy współczucia.
Cześć Jego pamięci.
Zarząd Oddziału Warszawskiego ZLP
i Zarząd Główny ZLP
