UWAGA!
15 listopada 2016 r. (wtorek) o godz. 20:00 odbędzie się spotkanie z krytykiem literackim – Januszem Termerem w Level Up Bar przy ul. Moliera 4/6 w Warszawie który opowie o życiu i twórczości Moliera. Wszystkich zainteresowanych serdecznie zapraszamy.
Warszawa oczytana – Warszawa opisana
Literaccy patroni ulic Warszawy: Ulica Moliera
Organizator:
Związek Literatów Polskich Oddział Warszawski
Dom Literatury, Krakowskie Przedmieście 87/89
www.zlpwarszawa.worldpress.com
Czy wiesz?
Molier (fr. Molière), właściwie Jean Baptiste Poquelin (ur. 15 stycznia 1622 w Paryżu, zm. 17 lutego 1673 tamże) – francuski komediopisarz, aktor, dyrektor teatru.
Pochodził z rodziny mieszczańskiej, ukończył studia prawnicze, jednak pracy w zawodzie nigdy nie podjął. W 1643 r. założył w Paryżu wspólnie z Magdaleną Bejart Illustre Théâtre, wędrowną trupę, która wystawiała zapomniane farsy średniowieczne oraz włoskie commedia dell’arte. Gdy zespół zbankrutował, Molière został uwięziony za długi. Po wyjściu na wolność kontynuował życie wędrownego aktora aż do 1658 r., kiedy to jego trupa wróciła do Paryża. W 1659 roku wystawił tam swoją komedię Pocieszne wykwintnisie, która odniosła ogromny sukces, wzbudzając przychylność króla Ludwika XIV.
Molier wierzył w skuteczność nauczania ze sceny. Komedie jego odznaczają się niezwykłą różnorodnością i najwyższymi walorami artystycznymi. Uprawiał tzw. wielką komedię, widowiska farsowe, komedię heroiczną i komediobalet. Połączył w nich tradycję rodzimej farsy ludowej z elementami włoskiej commedia dell’arte i klasycznej sztuki komicznej (Arystofanes i Plaut). Prezentując galerię wiecznych typów ludzkich, dawał zarazem satyryczny obraz francuskiej obyczajowości XVII w. – ośmieszał salonową przesadę (Pocieszne wykwintnisie, wyst. 1659), niezrozumienie życia rodzinnego (Szkoła mężów, wyst. 1661, Szkoła żon, wyst. 1662), hipokryzję i zakłamanie dewotów (Świętoszek, wyst. 1664), wielkopańską pozę arystokratów (Don Juan, wyst. 1665), okrutną pogardę światowców wobec uczciwych i prostolinijnych (Mizantrop, wyst. 1666), manię gromadzenia bezużytecznych bogactw (Skąpiec, wyst. 1668). Molière przepoił swą twórczość głębokim humanizmem – mimo goryczy i pesymizmu wierzył w rozum ludzki i zdolność przezwyciężania zła oraz opowiadał się za wolnym i godziwym wyborem własnej drogi.
Zmarł na scenie podczas wystawiania sztuki Chory z urojenia. W trakcie czwartego przedstawienia komedii Molière przeżył zapaść, gdy odgrywał scenę śmierci Chorego, a wkrótce po tym zmarł. Jego prochy spoczywają na cmentarzu Père-Lachaise w Paryżu.
.
Jego najsłynniejsze utwory poetyckie i książki to:
• Zwady miłosne (1656)
• Pocieszne wykwintnisie (1659)
• Rogacz z urojenia (1660)
• Natręty (1661)
• Szkoła mężów (L’École des maris) (1661)
• Szkoła żon (L’école des femmes) (1662)
• Improwizacja w Wersalu (1663)
• Świętoszek (tytuł oryginału: „Tartuffe, ou l’Imposteur”) (1664)
• Don Juan (1665)
• Wartogłów (1653)
• Lekarz mimo woli (1666)
• Mizantrop (1666)
• Grzegorz Dyndała (1668)
• Skąpiec (1668)
• Pan de Pourceaugnac (1669)
• Mieszczanin szlachcicem (1670)
• Szelmostwa Skapena (1671)
• Uczone białogłowy (1672)
• Chory z urojenia (1673)
Słynne powiedzenie Mikołaja Reja
” Kto czegoś pragnie, łatwo zwiedzionym być może,
A jego własna próżność w tym nam dopomoże”.
Słowa o Molierze Voltaire’a w Żywocie Molière’a
„Nie był ani za chudy, ani za gruby, wzrostu więcej niż średniego; postawę miał szlachetną, piękne nogi, poruszał się dostojnie, z surowym wyrazem twarzy; nos miał wydatny, szerokie usta, grube wargi, śniadą cerę, gęste czarne brwi, którymi potrafił tak poruszać, że jego twarz stawała się niewymownie komiczna”.
